۱۳۹۰ آذر ۲۲, سه‌شنبه

- شرمنده

دو روز است که از صبح صفحه ادیتور وبلاگ را باز می کنم که پست جدیدی بنویسم ولی آخر سر چیز به درد بخوری به ذهنم نمیرسد.داشتم فکر میکردم که چرا ؟
دقت کردم و دیدم که این روزها زیاد حرف میزنم.شاید پرکاری چانه ، باعث کم کاری مغز شده! شاید تعدد موضوع باعث سردرگمی در انتخاب موضوع شده. شاید کم خوابی ها و فشار زیاد کاری و سفرهای پشت سر هم تمرکزم را بر هم زده. خلاصه دلیل برای کم کاری زیاد است ولی ولع نوشتن ، اشتهاییست سیری ناپذیر و در این میان شرمندگی من از دوستانی که بصورت روزانه سر میزنند و چیز دندان گیری نمی یابند.

۱ نظر:

زردالو گفت...

دقیقا. هر روز سر میزنیم و دست خالی برمیگردیم قاصدک جان.
به نظر من همه دلایلی که ذکر کردی میتواند دخیل باشد .