۱۳۹۰ فروردین ۶, شنبه

- پیشگویی

از قدیم گفته اند سالی که نکوست از بهارش پیداست.تعطیلات هم موجب بیکاری و بیکاری هم باعث فکر و خیال زیادی می شود.
همین دیروز در خلسه ناشی از خوردن یک کیلو آجیل و چندین عدد شیرینی و مقادیر نسبتن زیاد میوه ؛ مشغول کشف و شهود شدیم و خواستیم نحس و سعد بودن سال پیش رو را پیش بینی کنیم و ضرب المثل ابتدای پست را سر لوحه قرار داده و مشغول رصد کردن کواکب شدیم. شواهد و قرائن و گردش افلاک و ستارگان چنین بیان می کنند که :
اول- فروردینی که در آنیم و دارد به نیمه نزدیک می شود و هنوز همه مملکت تعطیل است و به هر جا زنگ می زنی یا خاموش است یا مرخصی هستند یا انتظار عیدی دارند با تنخواه اداره میشود. حال آیا کسی حساب این تنخواه را دارد یا خیر الله اعلم.
دوم- نیروگاه ژاپنی هنوز در وضعیت هشدار قرار دارد وما نگرانیم که اگر این روسهای نامرد , خر شدند و میله های سوخت را در جای اصلی فرو کردند بعد یهو سواحل نیلگونمان ویبره کرد چه خاکی بر سر بریزیم. 
سوم - کمتر ازدو هفته دیگر روز فن آوری هسته ای می رسد و هنوز نتوانسته ایم قمپز جدیدی در کنیم تا با آن افتخار در کنیم.
چهارم - همین دو سه روز اول یک قطعنامه کاسب بودیم...
پنجم - پیرو بند چهارم اگر آن دیده بان از جانش سیر شد و بلند شد و آمد چه خاکی بر سرش بکنیم؟
ششم - سوریه هم که تسلیم مخالفین شد و کوتاه آمد و ...
هفتم - ...
.
.
.
بوووووووووق

۱ نظر:

بوی خوش زن گفت...

ای جونم