در اولین هفته پاییز بارقه های امید در دلهای گروه زیادی از مردم جوانه زده.چون در پست قبلی تیم روحانی را به فرصت سوزی متهم کرده بودم ناچار این سطور را می نویسم که متهم به سیاه نمایی نشوم. خوشحالم که مثل خیلی ها در خانه ننشستیم و از فردای انتخابات مثل خیلی خیلی خیلی های دیگر پای رای مان ایستادیم و حتی اگر شده در حد یک لایک کردن ساده در فیس بوک هم پای این حرف ایستادیم که دروغ ، دروغ است حتی اگر قدرتمند ترین آدم ها پشتش باشند و راستی و درستی پیروز است حتی اگر سالها در زندان باشد.
تحولات سرعت زیادی گرفته اند. نمیشود چیزی گفت. باید به تماشا نشست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر